Bezdzież - to wieś w Drohiczyńskim powiatu, Brzeskiego obwodu Białorusi. We wsi Bezdzież są stosunkowo wiele nader ciekawych osobliwości. Jednej z podstawowych osobliwości wsi Bezdzież pojawia się drewniana cerkiew Świętej Trójcy, zbudowana w 1784 roku (wystarczająco czcigodny wiek dla drewnianej świątyni). Dana cerkiew na wsi Bezdzież początkowo została zbudowana jak unicka, i tylko w 1865 rokowi ta świątynia została przekazana kościołowi prawosławnemu. Ta stara świątynia na wsi Bezdzież dobrze odrestaurowana, i do tego w zasadzie zachowuje swój początkowy wygląd że dodaje wartość dodatkową w oczach turystów i podróżnych. Przed cerkwią Trójcy Świętej na wsi Bezdzież rozmieściła się także brama-kołokolnia, która została zbudowana jednocześnie ze świątynią w końcu 18-go wieku. Także na wsi Bezdzież jest i jeszcze jedna cerkiew, poświęcona w dumę Bożego Narodzenia, i zbudowana całkiem niedawno, w początku 21-go wieku.

Jest na wsi Bezdzież i jeszcze jedna świątynia a mianowicie kościół Świętej Trójcy, zbudowany w 1820 roku. Kościół ten kamienny i na daną chwilę znajduje się w dobrym stanie. Godną uwagi właściwością tej świątyni staje się to, że jego budownictwo organizowali i sfinansowali przedstawiciele rodu Napoleona Ordy - słynnego białoruskiego działacza kultury i sztuki. Świątynie na wsi Bezdzież stają się zabytkami architektury, kulturowo-historycznymi wartościami, ciekawymi osobliwościami Białorusi i mogą być ciekawi dla turystów i podróżnych po Białorusi.

Oprócz tego, na wsi Bezdzież jest i jeszcze kilka osobliwości, na które posiada sens zwrócić uwagą. W pierwszą kolejność, to miejscowy krajoznawcze muzeum, albo, inaczej, muzeum ludowej twórczości, w którym zebrane mnóstwo przedmiotów, które były wykorzystywane i wytwarzali się Białorusinami w końcu 19-go - początku 20-go wieków. Wszystkie eksponaty muzeum dokładnie przywrócone i zebrane w bardzo ciekawe kompozycje, które rzeczywiście pooddają ducha swojego czasu i odbijają właściwości życia prostych Białorusinów na przełomie 19-go i 20-go wieków.

Jednak podstawowa uwaga w ekspozycji muzeum poświęcona starym fartuchom. Właśnie dlatego oficjalnie muzeum na wsi Bezdzież nosi nazwę: muzeum ludowej twórczości «Bezdzieżski fartuszok». W kolekcji muzeum bardziej 200 starych fartuchów, i ani jeden rysunek na nich nie powtarza się. Muzeum ludowej twórczości «Bezdzieżski fartuszok» - jedyny w świecie muzeum fartuchów. Muzeum na wsi Bezdzież nagrodzony specjalną nagrodą Prezydenta Republiki Białoruś za stworzenie unikatowej kolekcji autentycznych deseni ludowej twórczości, znaczny wkład w utrzymanie i popularyzację miejscowych rzemiosł, obrzędów i dialektów.

Muzeum ludowej twórczości «Bezdzieżski fartuszok» rozmieścił się w bardzo godnym uwagi budynku byłej szkoły, który przypomina szybciej stary dwór. Oprócz tego, w niedawne czasy w muzeum na wsi Bezdzież pojawiła się także i ekspozycja pod otwartym niebem. Dana ekspozycja bardzo malowniczo oddaje chłopski zajazd, przy czym właśnie taki, który był typowy tylko do zachodniego polesia w końcu 19-go - początku 20-go wieków. Dany chłopski zajazd staje się bardzo godnym uwagi obiektem i po prostu wstrząsająco uzupełnia piękną atmosferę całego muzeum na wsi Bezdzież. A więc, muzeum ludowej twórczości «Bezdzieżski fartuszok» pojawia się unikatowym i rzeczywiście ciekawym obiektem dla podróżnych, a także prawdziwą turystyczną perłą wsi Bezdzież i całego regionu.

Idącą ciekawą osobliwością wsi Bezdzież pojawia się punkt południku Struvego, wchodzącego na listę obiektów światowego dziedzictwa UNESCO. Przy czym w danym przypadku mowa idzie nie po prostu o starym na wpół zniszczonym kamieniu, a o niedużej, ale pełnowartościowej turystycznej osobliwości. Przecież na wsi Bezdzież można zobaczyć nie tylko reszty samego punktu (doskonale zakonserwowanego), ale też zapozna się z podstawową informacją o całym południku Struvego. Oprócz tego, terytorium naokoło danego punktu południku Struvego doskonale urządzane, zapewniony wygodny dla pieszych dostęp i miejsca do odpoczynku. Większości innych punktów południku Struvego nie ma w tej chwili wszystkich tych zalotów.

No i wreszcie, jest na wsi Bezdzież jeszcze i nieduża przydrożna pamiątkowa kaplica, zbudowana w końcu 18-go wieku, do jednej z wersji dla uczczenia Konstytucji Rzeczypospolitej 1791 roku, a po innej wersji w pamięć o zwycięstwie konfederatów hetmana Wielkiego Księstwa Litewskiego Michała Kazimierza Ogińskiego nad rosyjskimi wojskami w bitwie za Bezdzież w 1771 roku. Możliwie także, że kaplica uwieczniała oba tych wydarzenia. Dana kaplica na wsi Bezdzież niedawno została odrestaurowana i zaopatrzona przez nowe ciekawe informacyjne tabliczki, opowiadające o historii tej kaplicy i całej wsi Bezdzież. Zgodnie jednej z tych tabliczek dana kaplica została zbudowana «dla upamiętnienia zalet miejsca Bezdzież jak znaczonego centrum życia duchowego w pamięć o wielu wydarzeniach jego sławnej historii, i w błogosławieństwo wszystkim podróżnikom, które odwiedzili Bezdzieżską ziemię». Także na kaplicy rozmieściły się obraz Świętego Nikołaja Cudotwórcy i modlitwa podróżnego na cerkiewnosłowiańskim języku. Terytorium naokoło kaplicy w nasz czas także doskonale było urządzane.