Lubcza - to duża wieś w Nowogródzkim powiatu, Grodzieńskiego obwodu Białorusi. Podstawową osobliwością wsi Lubcza pojawia się zamek. Budownictwo Lubczańskiego zamka zostało zaczęte w drugiej połowie 16-go wieku. W 1581 roku było zakończone budownictwo pierwszej kamiennej wieży, która koronowała sobą wjazd w zamek we wsi Lubcza. Pozostałe zamkowe budowy w ten czas były drewniane. Ale w późniejsze dziesięciolecia budownictwo i burzliwy rozwój zamka potrwały i do środka 17-go wieku w skład zamka w osiedlu Lubcza wchodziło już cztery kamienne wieże, do tego inne budowy zamka także stały się kamienne.

Na te czasy wypadła epoka kwitnięcia Lubczańskiego zamka. Ten prostokątny w planie zamek składał się z czterech kątowych wież, połączonych przez kamienne ściany metrowej grubości. Wzdłuż ścian kładli się mieszkalne korpusy. Od jednej ze stron Lubczański zamek był obroniony przez rzekę Niemen, z pozostałych - zanurzonym głębokim rowem. Zamek na wsi Lubcza był prywatny, należał do przedstawicieli rodu Radziwiłłów, i stawał się takim czynem nie tylko wojskowym umocnieniem, ale też magnacką rezydencją. Na następujących przedstawianiach - współczesna przebudowa wyglądu zewnętrznego Lubczańskiego Zamka, otaczających jego budów i terytorium na początek 17-go wieku. Jak widoczne, zamek we wsi Lubcza był bardzo pięknym europejskim zamkiem.

Do żalu z powodu, epoka kwitnięcia Lubczańskiego zamek potrwała dosłownie nieco dziesięcioleci. Przecież już w 1655 roku zaporoscy kozacy złapali i prawie do głębi zburzyli Lubczański zamek. Od całego zamka zachowali się tylko ruiny dwóch wież i fundamenty pozostałych budów. Po czym zamek na wsi Lubcza, chociaż częściowo został przywrócony, jednak w całości stracił swoje dawne znaczenie i jak wojskowego umocnienia, i jak magnacką rezydencje. W późniejsze stulecia zamek na wsi Lubcza, razem z całym miejscem i przyległymi ziemiami, często przechodził od jednych gospodarzy do innych. Przy tym długi czas fragmentom samego zamka na wsi Lubcza nikt nie poświęcał należnej uwagi, a był wykorzystywany faktycznie tylko gospodarski dom, rozmieszczony na terytoria zamka.

I tylko na środku 19-go wieku następni właściciele Lubczańskiego zamek odrodzili go. W te czasy byli odrestaurowany ruiny dwóch ocalałych wież, i, częściowo na fundamentach starych budów i zamkowych ścian, został wzniesiony nowy piękny kamienny pałac i boczny korpus, który rozmieścił się obok wjazdowej wieży. A naokoło zamka na wsi Lubcza był założony piękny park. Na idących fotkach - Lubczański zamek w początku 20-go wieku. Jednak, niestety, w czas Pierwszej i Drugiej wojen Światowych zamek na wsi Lubcza znów silnie ucierpiał. Podstawowa strata została zadana pięknemu pałacowi, z którego na 1945 rokowi zostali tylko ruiny.

Po Drugiej Wojnie Światowej w miejscu pałacu na wsi Lubcza, z wykorzystaniem zachujących się fragmentów jego ścian i fundamentów, był wzniesiony nowy budynek. W tym budynku rozmieściła się szkoła. I właśnie ten budynek i zachował się do naszych dni. Prawda w nasz czas szkoła stąd przeprowadziła się a w danym piętrowym administracyjnym korpusie rozmieścił się szkoleniowo-produkcyjny kombinat. A oto boczny, on zaś gościnny, korpus środka 19-go wieku przeżył wojenne złe czasy. W czasy radzieckie dany budynek został przystosowany pod mieszkania dla kilku rodzin. W nasz czas ten gościnny korpus Lubczańskiego zamka, rozmieszczony własnie pod jego podstawową wieżą, jak dawniej zostaje mieszkalnym. Dwie wieże zamka na wsi Lubcza także przeżyli wojny ale w czasy radzieckie stali w opustoszeniu i powoli walili się.

W sumie, na koniec 20-go wieku zamek na wsi Lubcza znów stanowił faktycznie tylko ruiny. Jednak, od początku 2000-ch lat tu odbywają się prace konserwatorskie. Godnym uwagi ukazuje się ten fakt, co konserwacja zamka na wsi Lubcza odbywa się wyjątkowo siłami wolontariuszy i na środki prywatnych sponsorów i dobroczyńców. Po pewnym wiadomościom, Lubczański zamek - to jedyny zamek w świecie, przywracany w ten sposób. Wolontariusze planują zamienić tę historyczną osobliwość na obiekt międzynarodowej turystyki. Na daną chwilę dwie zachujące się wieże Lubczańskiego zamka już znajdują się w pięknym stanie. Także między tymi wieżami był doskonale odbudowany odcinek muru fortecznego. Lubczański zamek nie spieszając się kontynuuje restaurować się. Praca idzie powoli, ale główne, co ona kontynuuje odbywać się.

Zamek na wsi Lubcza to wystająca osobliwość, bardzo ważna historyczna wartość i jeden z najważniejszych zabytków architektury całej Białorusi. I chociaż wieś Lubcza znajduje się w oddali od ożywionych tras niemniej jednak to miejsce powinien odwiedzić każdy turysta, aktywnie interesujący się historią i kulturą Białorusi. Wały ziemne i rowy, otaczające terytorium byłego zamkowego kompleksu na wsi Lubcza, stanowią osobliwy architektoniczno-archeologiczny rezerwat, przecież tu na małym placu zachowały się budowy, odnoszące się do takich różnych epok: od zamkowej wieży końca 16-go wieku, do administracyjnego korpusu środka 20-go wieku.

Jest na wsi Lubcza i jeszcze jedna ciekawa osobliwość a mianowicie cerkiew Świętego Ilja, zbudowana tu w 1914 roku. Dana cerkiew wykonana w stylu bardzo typowym dla Rosyjskiego kultowego budownictwa końca 19-go - początku 20-go wieków. Cerkiew na wsi Lubcza staje się ciekawym zabytkiem architektury początku 20-go wieku, kulturalno-historyczną wartością i osobliwością Białorusi. Cerkiew na wsi Lubcza znajduje się w dobrym stanie i pojawia się działającej.

Wieś Lubcza rozmieszczona nad brzegiem rzeki Niemen, która w tym miejscu jeszcze niezbyt pełnowodna. Tym nie mniej, od Lubczańskiego zamka, który rozmieszczony przed siebie na wysokim brzegu tej rzeki, otwiera się jej najpiękniejsza panorama. Spacerując naokoło zamka w miejscu Lubcza, przyjemnie zatrzymać się na krótko i patrząc na to jak powoli płynie rzeka, pomyśleć o biegu czasu, który nie oszczędzał tego zamka. Oprócz tego, trzeba zaznaczyć, co, po pierwsze, na wsi Lubcza są jeszcze kilka budynków końca 19-go - początku 20-go wieków, którzy tworzą kwartał historycznego zabudowywania, który może być ciekawy dla pewnych turystów. A po drugie, wieś Lubcza stosunkowo duża, oficjalnie - to miejskie osiedle, i tu są liczny elementy podstawowej infrastruktury, na przykład, oddział banku i sklepy a także dobrze urządzany centralny plac z pomnikiem, poświęconym wydarzeniom Drugiej Wojny Światowej.