Walówka - to duża wieś w Nowogródzkim powiecie, Grodzieńskiego obwodu Białorusi. Podstawową osobliwością wsi Walówka pojawiają się działająca cerkiew prawosławna Świętych Apostołów Piotra i Pawła, bardzo malowniczo rozmieszczona na niedużym wzgórzu nad krętą drogą. Zgodnie najbardziej rozpowszechnionej wersji dana drewniana świątynia początkowo została zbudowana w dalekim 1685 rokowi w jakości kościoła w składzie katolickiego klasztoru dominikanów. Następnie świątynia na wsi Walówka wielokrotnie przebudowywała się i przestawiała się. Najważniejsza przebudowa świątyni została urzeczywistniona w 1736 roku. Właśnie wtedy świątynia w liniach podstawowych i zdobyła wygląd współczesny. Inne przebudowy świątyni na wsi Walówka zostali przeprowadzeni w 1840-ch latach (rozebrane górne poziomy bocznych wież), w 1870-ch latach (nad centralną częścią świątyni wzniesiona wieżyczka z kopułą) i w 1930-ch latach (do głównej fasady została dobudowana trójwarstwowa drewniana dzwonnica).

Za swoją wielowiekową historię świątynia na wsi Walówka kilka razy zamieniała swoją konfesyjną przynależność. Do reszty stała się prawosławną po przytłoczeniu powstawania 1830 roku. Cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła na wsi Walówka staje się bardzo ważnym architektonicznym, kulturalnym i historycznym pomnikiem republikańskiego znaczenia. W tej świątyni splotły się tradycje Białoruskiego budownictwa drewnianego końca 17-go - początku 20-go wieków. Oprócz tego, nie tak znowu i wiele drewnianych budów 17-go wieku szczęśliwie zachowali się do naszego czasu, a przecież właśnie do grona takich osobliwości wchodzi cerkiew na wsi Walówka. Jeszcze jedną ciekawą charakterystyczną właściwością cerkwi na wsi Walówka pojawia się to, że tu rozmieszczony rzeźbiony pozłocony ikonostas, napisany przez słynnego rosyjskiego artystę Wiktora Wasniecowa. Dany ikonostas nie ma kiedy ozdabiał prawosławny sobór w Warszawie, i został przewieziony na wieś Walówka w wejściu demontażu Warszawskiego soboru w 1926 roku.