Беніца - гэта вёска Маладзечанскага раёна, Мінскай вобласці Беларусі. Асноўнай славутасцю вёскі Беніца з'яўляецца касцёл Найсвяцейшай Тройцы. Дадзены храм першапачаткова быў пабудаваны ў самым пачатку 18-га стагоддзя, а менавіта з 1701 года па 1704 год. Адначасова з узвядзеннем касцёла ў вёсцы Беніца, непасрэдна побач з ім, будаваўся таксама кляштарны корпус. Тады ж была ўзведзена цагляная агароджа вакол усяго комплексу. Цэнтральны ўваход на тэрыторыю дадзенага архітэктурнага ансамбля ўпрыгожвала брама. Пасля заканчэння будаўнічых прац тут быў арганізаваны каталіцкі мужчынскі кляштар бернардынцаў. У сувязі з падаўленнем паўстанняў сярэдзіны 19-га стагоддзя, спачатку ў 1851 годзе быў скасаваны кляштар, а затым ў 1866 годзе касцёл Найсвяцейшай Тройцы ў вёсцы Беніца быў пераабсталяваны пад праваслаўную царкву.
У канцы 19-га стагоддзя кляштарны жылы корпус быў разабраны. У 1919 годзе, калі вёска Беніца ўвайшла ў склад міжваеннай Польшчы, храм быў вернуты каталікам. У 1948 годзе касцёл быў зачынены савецкімі ўладамі. У другой палове 20-га стагоддзя будынак храма выкарыстоўваўся як склад. У 1988 годзе касцёл Найсвяцейшай Тройцы ў вёсцы Беніца быў зноў перададзены вернікам. Тады ж фармальна пачалася рэстаўрацыя храма. На сённяшні дзень касцёл у вёсцы Беніца не функцыянуе і пустуе, рэстаўрацыя не скончана і не вядзецца. Тым не менш, стан храма дастаткова моцны і надзейны. А сам касцёл у вёсцы Беніца, нават у такім, некалькі занядбаным стане, з'яўляецца важным архітэктурным помнікам і славутасцю Беларусі.
Наступнай важнай славутасцю вёскі Беніца з'яўляецца царква Пакрова Прасвятой Багародзіцы, размешчаная прама перад касцёлам і збудаваная з натуральнага каменя ў 1886 годзе. Дадзены храм, таксама як і касцёл, быў зачынены савецкімі ўладамі ў 1948 годзе, і дакладна таксама ў далейшым будынак царквы выкарыстоўваўся як склад. Аднак, у наш час функцыянаванне царквы ў вёсцы Беніца было адноўлена, а будынак храма добра адрамантаваны. На сённяшні дзень дадзеная дзеючая царква з'яўляецца цікавай культурна-гістарычнай каштоўнасцю і славутасцю Беларусі.
Таксама, у 18-ым і 19-ым стагоддзях, у вёсцы Беніца размяшчаўся сядзібны комплекс, у склад якога ўваходзіў не толькі драўляны сядзібны дом, але і цэлы шэраг гаспадарчых пабудоў. Аднак да нашага часу сядзібны дом не захаваўся, а з ліку гаспадарчых пабудоў захаваўся толькі будынак былога свірна, выкананы з натуральнага каменя. Знешні выгляд сядзібнага дома, па стане на 1870-ыя гады, змог занатаваць Напалеон Орда на адной са сваіх замалёвак (прадстаўлена ніжэй). Канчаткова разбураны сядзібны дом быў толькі ў 1987 годзе.
Замалёўкі Напалеона Орды, Беніца:
