Рубяжэвічы - гэта вёска Стаўбцоўскага раёна, Мінскай вобласці Беларусі. Асноўнай славутасцю вёскі Рубяжэвічы з'яўляецца касцёл Святога Іосіфа. Гэты велічны храм быў узведзены ў 1906-1910 гадах. Касцёл у вёсцы Рубяжэвічы абліцаваны каменнымі плітамі, што надае яго вонкаваму абліччу некаторую суровасць і манументальнасць. Вышыня храма дасягае 45 метраў. Тэрыторыя вакол касцёла ў вёсцы Рубяжэвічы прыгожа добраўпарадкавана і агароджана знатнай каменнай агароджай. Гэтая агароджа, а таксама брама якая ўпрыгожвае цэнтральны ўваход на тэрыторыю касцёла ў вёсцы Рубяжэвічы пабудаваныя пад стаць храму ў 1924 годзе. На тэрыторыі побач з касцёлам маецца некалькі прыгожых скульптур і помнікаў.

Цікавая гісторыя з'яўлення касцёла ў вёсцы Рубяжэвічы. Першапачаткова ў 1799 годзе тут быў узведзены невялікі драўляны касцёл (будынак гэтага храма не захаваўся). Пасля паўстання 1863-64 гадоў, гэты драўляны храм быў перададзены Праваслаўнай царкве. Так шматлікая мясцовая Каталіцкая абшчына засталася без храма. Пра далейшае развіццё падзей можна прачытаць на адным з камянёў, што ўмураваны ў падмурак касцёла Святога Іосіфа ў вёсцы Рубяжэвічы (надпіс выкананы на польскай мове, у дужках заўвагі аўтара):

Гэты камень паклаў (тут) Антоній Тур ў 1866 годзе з надпісам аб тым, што на гэтым месцы будзе пабудаваны касцёл Каталіцкай веры. Тры разы (Антоній Тур) пешшу хадзіў у Пецярбург да цара з просьбай аб дазваленні на будаўніцтва храма (аднак нязменна атрымліваў адмовы). За збор па суседніх вёсках подпісаў з людзей пад (такой) просьбай, быў сасланы ў Сібір разам з сям'ёй. Пасля вяртання з ссылкі ў 1905 годзе (як раз пасля выхаду ў свет царскага "Маніфеста аб умацаванні пачаткаў верацярпімасці") прынёс ад цара дазвол (на будаўніцтва храма), з умовай, што касцёл павінен быць вялікіх памераў і пабудаваны на працягу 3 гадоў.

Будаўніцтва храма пачалося ў 1906 годзе і вельмі актыўна вялося ў асноўным намаганнямі мясцовых жыхароў. Штодня на будоўлі працавала больш за 100 чалавек. Сродкі на будаўніцтва таксама збіраліся з жыхароў бліжэйшых вёсак. Аднак, часам ахвяраванні прыходзілі і здалёку, напрыклад, нават з ЗША. Ўзвядзенне самаго будынку храма сапраўды было скончана ў 1908 годзе, праз тры гады пасля атрымання дазволу. Затым да 1910 года вяліся працы па ўнутраным аздабленні храма і добраўпарадкаванні тэрыторыі. А асвячоны храм быў і ўвогуле толькі ў 1911 годзе.

У міжваенны перыяд вёска Рубяжэвічы ўваходзіла ў склад Польшчы (дарэчы, мяжа з СССР праходзіла зусім побач з вёскай), таму тэрыторыя каля касцёла працягвала добраўпарадкоўвывацца. Таксама ў 1928 годзе тут быў усталяваны арган на 15 галасоў і 820 трубак, дастаўлены ў вёску Рубяжэвічы з Вільні. У храме знаходзіцца абраз Маці Божай Вастрабрамскай, падораны касцёлу Святога Іосіфа маці Янкі Купалы. Дарэчы, многія продкі Янкі Купалы па матчынай лініі жылі ў гэтых мясцінах і пахаваныя на могілках у вёсцы Рубяжэвічы. На сённяшні дзень касцёл у вёсцы Рубяжэвічы знаходзіцца ў выдатным стане. Гэты храм з'яўляецца важным архітэктурным помнікам, культурна-гістарычнай каштоўнасцю і славутасцю Беларусі.

За касцёлам у вёсцы Рубяжэвічы размешчаны драўляны будынак плябаніі (дом святара і прыхадская адміністрацыя), пабудаваны ў пачатку 20-га стагоддзя (цяпер выкарыстоўваецца як звычайны жылы дом). А перад касцёлам маецца вельмі цікавая і незвычайная скульптурная кампазіцыя - "Памяць у камяні". У гэтым каменным ансамблі (або па-іншаму, парку камянёў) 46 велізарных валуноў з высечанымі на іх назвамі вёсак, якія адносіліся да прыходу храма, выкладзеныя вакол каменнага крыжа (які верагодна сімвалізуе сам храм). Намаганнямі жыхароў менавіта гэтых вёсак быў узведзены касцёл у вёсцы Рубяжэвічы. Ўзаемнае размяшчэнне валуноў прыкладна перадае геаграфічнае размяшчэнне адпаведных вёсак, а паміж камянямі ўладкаваныя невялікія сцежкі. На ўваходзе ў гэты скульптурны комплекс таксама маецца асобная мураваная брама. Дадзены парк камянёў быў створаны ў 2006 годзе да стагоддзя пачатку будаўніцтва храма.

Яшчэ адной цікавай славутасцю вёскі Рубяжэвічы з'яўляецца царква Святога Мікалая, пабудаваная ў 2000 годзе. Як ужо згадвалася, ў 1860-ых гадах Праваслаўным вернікам быў перададзены будынак касцёла пабудаваны ў 1799 годзе, пасля чаго ён быў пераабсталяваны пад царкву. Аднак, у савецкі час царкву зачынілі, а будынак храма быў разабраны ў 1972 годзе. Таму ў 2000 годзе, на месцы старадаўняй драўлянай царквы быў пабудаваны новы невялікі цагляны храм. Дадзеная царква ў вёсцы Рубяжэвічы, хоць і з'яўляецца вельмі простым будынкам, з пункту гледжання сваёй архітэктуры, тым не менш ўяўляе пэўную цікавасць. Справа ў тым, што фасады гэтай царквы дастаткова незвычайна ўпрыгожаны рознымі фрэскамі, якія з'яўляюцца рэпрадукцыямі самых вядомых хрысціянскіх абразоў. Гэтая асаблівасць робіць царкву ў вёсцы Рубяжэвічы ў сваім родзе нават унікальнай культурнай каштоўнасцю Беларусі.

Яшчэ некалькі слоў пра саму вёску Рубяжэвічы. Дадзеная вёска вельмі буйная. У цэнтры вёскі маецца яшчэ некалькі гістарычных будынкаў, што адносяцца да першай паловы 20-га стагоддзя. Іх можна аднесці да радавой забудовы. У вёсцы Рубяжэвічы таксама маюцца шматлікія элементы базавай інфраструктуры, такія як крамы, аптэка, аддзяленні банка і пошты і іншае, якія ўдала дапаўняюць наяўныя тут важныя славутасці і выбітнасці. Такім чынам, турысты і падарожнікі па Беларусі могуць цікава, пазнавальна і прыемна правесці ў гэтай вёсцы некаторы час, прагуляцца па мясцовых вулачках і аглядзець тутэйшыя храмы. Затым можна працягнуць падарожжа да іншых славутасцяў Беларусі, якіх дастаткова шмат у гэтым рэгіёне.