Астравецкі раён самы паўночны з рэгіёнаў Гродзенскай вобласці і па плошчы - чацвёрты на Гродзеншчыне. Гэта прымежны раён. Зусім побач адсюль знаходзіцца Літва і горад Вільня. Той, хто хоць аднойчы наведаў Астравеччыну, усім сэрцам улюбляецца ў гэты дзівосны сінявокі край. Велічна выглядаюць меднастволыя хвоі. Уздоўж высокіх берагоў нясе свае воды рака Вілія і яе прытокі Лоша, Ашмянка, Страча, Сарачанка. На поўдні раёна размясцілася Ашмянскае ўзвышша, у цэнтры - Нарачанска - Вілейская нізіна, на поўначы - Каймінская група азёр, якія атрымалі назву «Сарачанскія каралі». Каля вёскі Катлоўка ледавік у свой ​​час стварыў Астравецкую «Швейцарыю». Тут можна адначасова ўбачыць ўсе віды беларускага ландшафту. Вядомы раён не толькі пышнымі краявідамі. Багатая Астравеччына і культурнымі традыцыямі. Спрадвеку ў міры і згодзе тут жывуць беларусы, палякі, рускія, літоўцы, прадстаўнікі іншых нацыянальнасцяў. Вырошчваюць хлеб, гадуюць дзяцей, захоўваюць свае народныя і культурныя традыцыі. У Гервяцкім сельскім савеце кампактна пражываюць літоўцы, якія захавалі свае песні, абрады, мову. У вёсцы Рымдзюны пабудаваны Літоўскі Цэнтр адукацыі, культуры і інфармацыі. Працуе Рымдзюнская сярэдняя школа з літоўскай мовай навучання, маецца літоўскі дзіцячы сад. Захавалася шмат унікальных помнікаў архітэктуры - касцёлы ў вёсках Міхалішкі, Гервяты, Дайлідкі, Кемелішкі, Гудагай; у вёсцы Варняны - старадаўні архітэктурны ансамбль 18 стагоддзя: Георгіеўскі касцёл, дом ксяндза, аптэкара, жылыя пабудовы сялян.