Nowa Mysz - to duża wieś w Baranowickim powiecie, Brzeskiego obwodu Białorusi. Główną osobliwością oraz podstawową atrakcją wsi Nowa Mysz jest bardzo malowniczy zespół architektoniczny, na który składają się dwie świątynie: katolicki kościół Przemienienia Pańskiego i prawosławna cerkiew, również konsekrowana ku czci Przemienienia Pańskiego. Kościół we wsi Nowa Mysz został zbudowany z cegły w 1825 roku. Teren wokół kościoła otoczony jest naturalnym kamiennym ogrodzeniem, centralne wejście zdobi ceglana brama, obok kościoła znajduje się również dwupoziomowa drewniana dzwonnica. Cerkiew na wsi Nowa Mysz została zbudowana w 1859 roku z drewna. Cerkiew ta wyróżnia się na tle większości drewnianych kościołów i cerkwi wiejskich z połowy XIX wieku złożonością rozwiązania architektonicznego i obecnością szeregu nietypowych elementów zdobniczych. Kościół i cerkiew na wsi Nowa Mysz są w doskonałym stanie i funkcjonują jako świątynie. Kościół i cerkiew zostały konsekrowane na cześć Przemienienia Pańskiego i usytuowane naprzeciw siebie na centralnym placu osiedla. Tworzą bardzo typowy dla Białorusi zespół architektoniczny.
W wielu białoruskich wioskach i miasteczkach można znaleźć pobliskie kościoły i cerkwie. Takie sytuacje można uznać za unikalną cechę białoruskiej sztuki urbanistycznej, a także architektoniczną, historyczną i kulturalną wizytówkę kraju. Pobliskie kościoły różnych wyznań chrześcijańskich odzwierciedlają i potwierdzają fakt, że przez stulecia na Białorusi pokojowo żyli i wspólnie pracowali przedstawiciele wszystkich religii. Kościół i cerkiew na wsi Nowa Mysz to zabytki architektury XIX wieku oraz wartości historyczne i kulturowe. Świątynie te, zjednoczone w jeden kompleks, są również ważną osobliwością oraz atrakcją Białorusi, która podkreśla wyjątkowość białoruskiej historii i kultury, a także przyczynia się do kształtowania tożsamości narodowej Białorusinów. Oprócz kościoła i cerkwi na wsi Nowa Mysz znajduje się kilka bardziej niezwykłych budowli z XIX wieku, które można przypisać zwykłej zabudowie historycznej osiedla, a także kilku zabytków z drugiej połowy XX wieku.