Індура - гэта вёска Гродзенскага раёна, Гродзенскай вобласці Беларусі. Назва вёскі Індура, праўдападобней за ўсё, паходзіць ад старажытнага лацінскага слова «Induro», што ў перакладзе азначае: рабіць цвёрдым, моцным, загартоўваць. Калі ўязджаць у сяло Індура з боку Гродна, то першай славутасцю, якую сустрэнуць вандроўцы на сваім шляху, будзе царква Святога Аляксандра Неўскага пабудаваная ў 1881 годзе. Дадзены храм з'яўляецца помнікам архітэктуры 19-га стагоддзя. На дадзены момант царква ў вёсцы Індура вельмі нядрэнна адрэстаўраваная і з'яўляецца дзейнічаючай. Унікальнай асаблівасцю гэтай царквы можна назваць фрэску, нанесеную на алтарную частку царквы з вонкавага боку будынка.
Працягваючы шлях углыб пасёлка, вандроўцы змогуць сустрэць наступную славутасць вёскі Індура - а менавіта закінуты будынак былой сінагогі, першапачаткова пабудаваны ў 1885 годзе. Сінагога ў вёсцы Індура таксама з'яўляецца помнікам архітэктуры 19-га стагоддзя, але на дадзены момант яна не выкарыстоўваецца, таму паступова руйнуецца, хоць пакуль яшчэ яна знаходзіцца ў дастаткова моцным стане. Аб'екты такога плану могуць быць вельмі цікавымі для некаторых тыпаў турыстаў. Тут, напрыклад, можна зрабіць розныя цікавыя творчыя фота, прайсціся па апусцелых залах і холах сінагогі, пашукаць артэфакты даўніны, паразважаць пра хуткаплыннасць часу і стромкія, рэзкія і непрадказальныя павароты у гісторыі нашай краіны.
Дарэчы, у 1890-ых гадах па падліках гісторыкаў у мястэчку пражывала больш за дзве тысячы габрэяў, што складала каля 80% насельніцтва. Таму не здзіўляе вялікая агульная плошча і манументальнасць сінагогі. Размяшчалася сінагога ў вёсцы Індура на Сінагагальнай плошчы, дзе мелася яшчэ некалькі гаспадарчых і адміністрацыйных будынкаў, якія ўваходзілі з ёй у адзіны комплекс. Ўзводзілася сінагога ў вёсцы Індура ў адпаведнасці з усімі патрабаваннямі да дадзенага тыпу храмаў. Па-першае, сінагона пабудаваная на самым высокім на той момант месцы ў населеным пункце. Па-другое, фасад з арыентацыяй на Ерусалім. Па-трэцяе, у будынку маецца дастатковая колькасць вокнаў, размешчаных так, каб кожны наведвальнік, мог бачыць неба. Па-чацвёртае, мае вестыбюль, праходзячы праз які вернікі пакідалі ўсе думкі і зямныя клопаты. Яшчэ адна адметная рыса сінагог - знешняя стрыманасць пры шыкоўным ўнутраным строі, тут таксама была ўвасоблена.
Сінагога ў вёсцы Індура перастала дзейнічаць прыкладна да 1940-ых гадоў. Пасля Другой Сусветнай Вайны выкарыстоўвалася мясцовым калгасам як склад для угнаенняў. За гэты час было крыху зменена знешняе аблічча сінагогі, з'явілася некалькі драўляных прыбудоў, інтэр'ер быў амаль цалкам знішчаны. У наш час будынак пакінуты ў запусценні. Знешні пласт тынкоўкі да цяперашняга часу страчаны, што сур'ёзна змяніла аблічча сінагогі, і яна стала нагадваць руіны. Аднак, неабходна адзначыць, што старадаўніх сінагог у Беларусі захавалася зусім не шмат, і большасць з іх знаходзіцца ў яшчэ горшым стане. Таму сінагога ў вёсцы Індура з'яўляецца вельмі каштоўным аб'ектам культурна-гістарычнай спадчыны краіны.
Наступным аб'ектам у вёсцы Індура, які можна агледзець перад тым як перайсці да асноўнай славутасці пасёлка, з'яўляецца некалькі будынкаў, якія ўваходзілі раней у сядзібны комплекс, размешчаны на ўскраіне вёскі. Сядзіба пра якую ідзе гаворка была ўзведзена ў вёсцы Індура ў 19-ым стагоддзі. Захаваўся сядзібны дом і некалькі гаспадарчых пабудоў. Сцены гаспадарчых пабудоў выкананы з натуральнага каменя, што надае ім налёт некаторай даўніны і каштоўнасці. Аднак, на сённяшні дзень тэрыторыя былога сядзібнага комплексу ў вёсцы Індура шчыльна забудавана сучаснымі прыватнымі домікамі. Больш за тое, хоць сядзіба і не адрэстаўраваная, тым не менш, будынак самога сядзібнага дома пераабсталяваны пад жыллё на некалькі кватэр. Таму, у наш час, дадзеную архітэктурную каштоўнасць ніяк нельга назваць паўнавартаснай турыстычнай славутасцю.
Ну і нарэшце, можна пераходзіць да агляду асноўнай славутасці вёскі Індура, якой з'яўляецца Траецкі касцёл, пабудаваны ў 1815 годзе, і размешчаны недалёка ад цэнтра пасёлка. Дадзены касцёл - гэта важны помнік архітэктуры 19-га стагоддзя. Касцёл у вёсцы Індура на дадзены момант знаходзіцца ў добрым стане, аднак ён усё яшчэ працягвае рэстаўравацца i даводзiцца да ідэальнага стану. У Траецкім касцёле ў вёсцы Індура маецца цудатворны абраз Божай Маці. Ён размешчаны на адным з бакавых алтароў. Спынімся на гісторыі касцёла Найсвяцейшай Тройцы ў вёсцы Індура падрабязней.
А менавіта, першая згадка аб каталіцкай парафіі ў вёсцы Індура датуецца 1522 годам. Першы драўляны касцёл у вёсцы Індура быў узведзены ў 1540-ых гадах. Рашэнне аб будаўніцтве новага каменнага храма наўзамен старога драўлянага касцёла было прынята ў 1815 годзе, пасля таго як у Еўропе канчаткова завяршыліся Напалеонаўскія войны, а ў людзей з'явілася надзея на працяглы мірны перыяд. Пасля атрымання дазволу на будаўніцтва храма, парафіяне змаглі дастаткова хутка ўзвесці новы мураваны касцёл на месцы старога драўлянага храма. Будаўніцтва касцёла ў вёсцы Індура было скончана ў тым жа 1815 годзе. Аднак толькі ў 1854 годзе касцёл быў урачыста асвечаны пад гістарычным тытулам Найсвяцейшай Тройцы. У 1900 годзе сцены касцёла ў вёсцы Індура былі ўпрыгожаны велічнымі фрэскамі.
У другой палове 19-га стагоддзя на тэрыторыі сучаснай Беларусі, якая тады ўваходзіла ў склад Расійскай Імперыі, дзейнічала забарона на будаўніцтва новых і істотную рэканструкцыю існуючых касцёлаў, якая была адменена толькі ў пачатку 20-га стагоддзя. Гэтая забарона ўзнікла ў выніку падаўлення паўстанняў 19-га стагоддзя. Пасля адмены гэтай забароны было прынята рашэнне рэканструяваць таксама і касцёл Найсвяцейшай Тройцы ў вёсцы Індура.
Істотная перабудова ў эклектычным стылі з рысамі неабарока і неакласіцызму, а таксама значнае пашырэнне храма ў вёсцы Індура было рэалізавана ў 1904-1907 гадах. Да алтарнай часткі касцёла быў дабудаваны магутны трансепт з невялікай паўкруглай апсідай і двума невялікімі сакрыстыямі. Да паўднёвага баку галоўнага фасада была дабудавана невялікая капліца, да паўночнага баку галоўнага фасада была дабудавана трох'ярусная вежа-званіца. Галоўны фасад таксама быў упрыгожаны магутным калонным дарыйскім порцікам з высокім атыкам і вялікім арачным праёмам, у арачных нішах фасада былі ўсталяваныя фігуры святых.
Тады ж інтэр'ер касцёла ў вёсцы Індура быў упрыгожаны трыма драўлянымі алтарамі з пазалочанымі элементамі ў стылі позняга класіцызму. На левым бакавым алтары размешчаны абраз Божай Маці. Гэта самая старажытная ікона храма, яна датуецца 17-ым стагоддзем. Металічнае абрамленне на іконе было выканана ў 1700 годзе. Дадзены абраз шануецца як цудатворны, пра што сведчаць шматлікія дары паразвешваныя каля яго.
У касцёле усталяваны барочны арган 19-га стагоддзя. Дадзены арган і ў наш час застаецца дзеючым. На званіцы размешчаныя тры званы. Адзін са званоў быў створаны ў 17-ым стагоддзі, другі - у 18-ым стагоддзі, ну а трэці звон быў адліты ў 19-ым стагоддзі. Тэрыторыя вакол касцёла акружаная агароджай з натуральнага каменя, што была пабудаваная ў 19-ым стагоддзі.
У 1905-1909 гадах у вёсцы Індура дзейнічаў жаночы манаскі дом. Сёстры сачылі за чысцінёй і парадкам у храме, упрыгожвалі касцёл, дапамагалі старэйшым людзям, вучылі ў школе, праводзілі заняткі па рэлігіі з дарослымі і дзецьмі. У 1990-ых гадах гэты дом быў адноўлены, і цяпер манашкі зноў працуюць пры касцёле.
Касцёл Найсвяцейшай Тройцы ў вёсцы Індура ніколі не быў зачынены. Нягледзячы на шматлікія рэпрэсіі ў адносінах да святароў, храм заставаўся дзеючым і ў ваенны час, і ў савецкі перыяд. У другой палове 20-га стагоддзя тут нават працавалі ў якасці ксяндзоў манахі Езуіты - гэта адзіны такі выпадак у БССР. Трэба аднак згадаць, што з 1978 года і па 1984 год у парафіі не было пастаяннага святара, але нават у гэты час касцёл заставаўся адчыненым для вернікаў, службы здзяйсняліся па вялікіх святах з удзелам прыезджых ксяндзоў.
Хоць касцёл Найсвяцейшай Тройцы ў вёсцы Індура не быў зачынены ў савецкі час, тым не менш буйных рамонтаў тут тады не праводзілася. У выніку, пад канец 20-га стагоддзя храм ужо меў патрэбу ў аднаўленні і рамонце. І з 1984 года, са з'яўленнем у парафіі новага ўласнага святара, паступова пачаўся перыяд аднаўлення і рэстаўрацыі касцёла. Тады ж былі распачатыя працы па ўпрыгожванні тэрыторыі вакол касцёла. На сённяшні дзень касцёл Найсвяцейшай Тройцы ў вёсцы Індура і тэрыторыя вакол яго знаходзяцца ў выдатным стане, аднак працы па далейшаму ўпрыгожванню храма і добраўпарадкаванню тэрыторыі тут не спыняюцца.
Траецкі касцёл дастаткова нетыповы для Беларусі і вельмі прыгожы. Паводле многіх суб'ектыўных ацэнак гэты касцёл уваходзіць у тройку самых прыгожых касцёлаў Беларусі (разам з касцёламі ў вёсках Гервяты і Солы). З гэтага ж і складаецца яго галоўная каштоўнасць і прывабнасць у вачах турыстаў і падарожнікаў. Тэрыторыя вакол касцёла добраўпарадкавана пад стаць самому храму, таксама вельмі прыгожа, незвычайна, цікава і з густам. Тут маюцца розныя статуі, растуць рэдкія расліны. У многіх турыстаў і падарожнікаў пры наведванні касцёла ў вёсцы Індура складваецца ўражанне, быццам бы яны цудоўным чынам былі перанесены кудысьці ў Італію. Несумненна, што касцёл у вёсцы Індура з'яўляецца вельмі каштоўным культурна-гістарычным помнікам і важнай славутасцю Беларусі.
Таксама абавязкова трэба згадаць, што вёска Індура дастаткова буйная і размешчана ў рэгіёне з вялікай шчыльнасцю цікавых славутасцяў. На жаль, у самой вёсцы няма аб'ектаў якога-небудзь канкрэтнага турыстычнага сэрвісу, аднак тут маюцца усе элементы базавай інфраструктуры. Таму вандроўцы і турысты змогуць знайсці тут усё неабходнае ў падарожжы. У вёсцы дастаткова шмат славутасцяў на любы густ, а ў параўнальна невялікім радыусе ад вёскі Індура можна знайсці яшчэ шмат іншых прыкметных аб'ектаў, каб цікава правесці цэлы дзень. Па ўсіх гэтых прычынах вёска Індура з'яўляецца вельмі прывабным напрамкам для турыстычных паездак па Беларусі.
