Wiazyń - to wieś w Wilejskim powiecie, Mińskiego obwodu Białorusi. Podstawową architektoniczną osobliwością wsi Wiazyń pojawia się kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, zbudowany tu w 1908 roku. Początkowo ten kościół został zbudowany w charakterze kaplicy-grobowca i wchodził w skład niewielkiego folwarcznego kompleksu, wcześniej kładącego się na wsi Wiazyń. Na danej chwili od tego kompleksu, oprócz kaplicy, która stała się kościołem, zachowały się tylko kilka całkiem niczym się nie wyróżniających gospodarczych budów. Folwarczny dom nie zachował się.

Jednak, wrócimy do kaplicy. Została poświęcona w dumę Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i stanęła wykonywać rolę kościoła jeszcze w pierwszej połowie 20-go wieku, kiedy wieś Wiazyń wchodziła w skład Polski. A po Drugiej Wojnie Światowej, kiedy tu do reszty była wprowadzoną władzą radziecką, kościół na wsi Wiazyń został zamknięty a w budynku świątyni kładli się w różny czas klub, skład i nawet muzeum. W 1993 rokowi kaplicę zwrócili wierzącym, po czym została odrestaurowana i znowu stanęła działającym kościołem. Na daną chwilę to z pewnością najmniejszy kościół Białorusi. Przy tym jego wygląd zewnętrzny nader pozostający w pamięci. Wszystko to robi świątynię Narodzenia Najświętszej Maryi Panny na wsi Wiazyń wystarczająco ciekawym zabytkiem architektury, kulturalno-historyczną wartością i osobliwością Białorusi.

Inną ciekawą osobliwością wsi Wiazyń pojawia się drewniana Pokrowska cerkiew. Dana świątynia zbudowana w miejscu, gdzie wcześniej kładł się drewniany kościół 18-go wieku. Po klęsce powstawania 1863-1864 lat, ten kościół został przekazany kościołowi prawosławnemu. Do tego czasu kościół znajdował się w bardzo słabej kondycji, dlatego było odebrane postanowienie by nie przebudowywać i przywracać go, a zbudować na jego miejscu absolutnie nową cerkiew. Tak w drugiej połowie 19-go wieku na wsi Wiazyń i pojawiła się Pokrowska cerkiew, która i zachowała się do naszego czasu. Dana świątynia rozmieszczona bardzo malowniczo: przy wjeździe na wieś nad brzegiem dużego i pięknego zbiornika wodnego, a główną fasadą ta świątynia zwrócona do niedużego centralnego placu osiedla. Pokrowska cerkiew na wsi Wiazyń także staje się ciekawym zabytkiem architektury, kulturalno-historyczną wartością i osobliwością Białorusi.

Jednak architektoniczne osobliwości nie stają się centralną ozdobą wsi Wiazyń. Sprawa w tym, że ta wieś rozlokowana nad brzegiem bardzo dużego i malowniczego zbiornika wodnego, a dokładniej Wilejskiego zbiornika wodnego. Wilejski zbiornik wodny staje się największym sztucznym zbiornikiem wodnym Białorusi ustępując po wielkości tylko największemu naturalnemu zbiornikowi wodnemu - jezioru Narocz. Wilejski zbiornik wodny także staje się jednym z najpiękniejszych zbiorników wodnych w Białorusi ponieważ tu jest mnóstwo wysepek i zalewów a wzdłuż pagórkowatego brzegu pola często zmieniają się lasami. Cała ta naturalna różnorodność kształtuje zaczarowujący obraz. To jedno z tych miejsc gdzie można rzeczywiście zrozumieć co wkłada się w słowa "Piękno białoruskiej natury".

Tak więc, na wsi Wiazyń nieduże architektoniczne osobliwości i malowniczość miejscowej przyrody bardzo dobrze siebie nawzajem uzupełniły. W tych rzeczywiście pięknych i ciekawych miejscach zawsze przyjemnie odwiedzić i zapoznać się z miejscowymi świątyniami i samą wsią, która także nie pozbawiona określonego uroku. Na przykład, tu można znaleźć prawdziwą starą brukowaną uliczkę. Oprócz tego, trzeba zaznaczyć, że wieś Wiazyń wystarczająco duża, tu są wszystkie elementy podstawowej infrastruktury, takie jak sklepy, oddziały banku i poczty, apteka i tak dalej. Wszyscy te czynniki a także względna bliskość wsi Wiazyń do Mińska zamienili tę wieś w nader popularny turystyczny kierunek, szczególnie wśród rybaków i letników.